مقدمه هدف این پژوهش شناخت ابعاد روان پویشی روابط موضوعی و تعیین نقش آن در پیش بینی رضایت زناشویی بود. روش 194 نفر از زنان و مردان متاهل شهر تهران، که حداقل 2 سال از ازدواج آن ها گذشته و اختلال حاد روانپزشکی نداشتند، به صورت هدف مند انتخاب شدند. شرکت کنندگان مقیاس روابط موضوعی بل (2003) و پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ (1993) را تکمیل کردند. نتایج نتایج تحلیل همبستگی نشان داد، بین رضایت زناشویی با ابعاد روابط موضوعی (خودمیان بینی، بیگانگی، دلبستگی ناایمن و بی کفایتی اجتماعی) رابطه منفی معنادار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد ابعاد مختلف روابط موضوعی شامل خودمیان بینی (0. 001>, P 0. 394 R2=)، دلبستگی ناایمن (0. 001>, P 0. 054 R2=) و بی کفایتی اجتماعی (0. 05=, P 0. 016 R2=)، به ترتیب به طور معناداری مهمترین پیش بینی کننده های عدم رضایت زناشویی هستند. همچنین نتایج نشان داد، خودمیان بینی (0. 001>, P 0. 444 R2=)، و بی کفایتی اجتماعی (0. 001>, P 0. 061R2=) در مردان و خودمیان بینی (0. 001>, P 0. 323R2=) و دلبستگی ناایمن (0. 001>, P 0. 061R2=)، در زنان به ترتیب پیش بینی کننده های عدم رضایت زناشویی هستند. بحث و نتیجه گیری یافته های این بررسی، شواهد پژوهشی برای الگوی تبیین روان پویشی در رضایت زناشویی را فراهم می نماید.